Cmentarz Drukuj

UWAGI DOTYCZĄCE PORZĄDKU NA CMENTARZU

 

1. Cmentarz w Płazie jest cmentarzem parafialnym.
Obowiązek utrzymania cmentarza spoczywa wyłącznie na parafii. Na utrzymanie cmentarza nie otrzymujemy żadnych dotacji. Podatek gruntowy, energia, utrzymanie czystości, wywóz śmieci i wszelkie prace pokrywane są z ofiar składanych za groby.

2. Bardzo dziękujemy tym wszystkim, którzy dbają o porządek na cmentarzu.
Niestety zdarza się, że śmieci składa się na cudzych grobach lub w miejscach, z których trudno je usunąć bądź przywozi się śmieci z domów do kontenera na cmentarzu.

3. W okresie letnim narasta ilość zniczy i kwiatów na grobach, a więc tym samym narasta ilość śmieci, które trzeba wywieźć. Pochłania to ogromne sumy naszych ofiar. co roku wywozimy około 20 pełnych kontenerów, co pochłania około 20 tysięcy złotych.
Bardzo prosimy, aby ograniczyć ilość przynoszonych kwiatów. Chrześcijańska troska o zmarłych to przede wszystkim ofiarowana Msza św., modlitwa, dobry czyn, pomoc materialna potrzebującym (np. zamiast wieńców ofiary na Hospicjum).
Nadmierna ilość wieńców, kwiatów i zniczy nie poprawia też estetyki naszego cmentarza.

4. Jesteśmy wdzięczni tym, którzy podzielają naszą troskę o piękno cmentarza i chrześcijańskie przeżywanie śmierci swoich bliskich.

5. Sprawy cmentarne załatwiamy w kancelarii parafialnej - w godzinach urzędowania.

REGULAMIN CMENTARZA


Kościół uważał zawsze cmentarze, grobowce, jak i poszczególne mogiły, gdzie spoczywają ciała zmarłych, za miejsca święte. Zgodnie z prawem kanonicznym za miejsca święte uważa się te, które przez poświęcenie lub błogosławieństwo, dokonane według przepisów ksiąg liturgicznych, przeznacza się do kultu Bożego lub na grzebanie wiernych (por. kan. 1205 KPK). Cmentarz więc pozostaje miejscem ciszy, modlitwy i zadumy. W związku z powyższym na cmentarzu należy zachować spokój i uszanować jego świętość.

1. Wszelkie formalności związane z funkcjonowaniem cmentarza oraz usługami pogrzebowymi dopełnia się w kancelarii parafialnej (ul. Bolęcińska 1).

2. Cmentarz czynny jest w godzinach 600 do 2000.

3. Osoby przebywające na cmentarzu zobowiązane są do zachowania ciszy, powagi i szacunku należnego zmarłym oraz dbania o porządek i czystość na odwiedzanych grobach i w ich otoczeniu. Dzieci powinny przebywać na cmentarzach pod opieką dorosłych

4. Na terenie cmentarzy obowiązuje bezwzględny zakaz:

a) picia alkoholu i przebywania w stanie nietrzeźwości,
b) palenia wyrobów tytoniowych,
c) jazdy pojazdami jednośladowymi (np. rowery),
d) wprowadzania zwierząt,
e) przebywania na ich terenach poza godzinami otwarcia,
f) niszczenia zieleni i infrastruktury cmentarzy,
g) wyrzucania śmieci poza miejscami do tego przeznaczonymi,
h) zabudowy grobu wykraczającej poza powierzchnię miejsca grzebalnego,
i) samowolnego ustawiania ławek, tzw. „ambonek”, ogrodzeń, sadzenia drzew i krzewów; podjęcie takich działań bez uzyskania zgody Parafii będzie skutkować przywróceniem stanu pierwotnego poprzez usunięcie bezprawnie ustawionych ławek, posadzonych drzew, krzewów itp.,
j) samowolnego wykonania prac budowlanych.

5. Dysponenci prawa do grobu oraz miejsc objętych rezerwacją na miejsca grzebalne, winni dbać o należyty wygląd tych miejsc wraz z otoczeniem, utrzymaniem czystości, ład i porządek, a także dbać o stan techniczny nagrobka. Dysponentów zachęca się do indywidualnego ubezpieczenia nagrobków.

6. Za udostępnienie miejsca pod grób (w tym rezerwację miejsca pod grób) pobiera się opłaty. Opłaty pobiera się także na utrzymanie infrastruktury cmentarzy. Są to tzw. opłaty cmentarne. Uiszcza się je co 20 lat - obowiązek pilnowania tego terminu spoczywa na dysponencie grobu (parafia nie ma obowiązku przypominania o końcu terminu dzierżawy). Nie opłacenie grobu skutkuje przejęciem go przez parafię i udostępnienie do pochowania zwłok osobom trzecim.
Likwidacja grobu po 20 latach nie jest uzależniona od tego, czy ktoś dba o grób i czy jest na nim nagrobek a jedynie od braku opłaty na kolejne 20 lat. Coś, co powszechnie nazywa się likwidacją grobu oznacza, że usuwa się pomnik, płytę nagrobną i inne zewnętrzne elementy.

Ustawa o cmentarzach i chowaniu zmarłych pochodząca z 1959 roku, wyraźnie stwierdza kiedy i na jakich zasadach miejsce pochówku może zostać ponownie wykorzystane:

Art. 7.
1. Grób nie może być użyty do ponownego chowania przed upływem lat 20.
2. Po upływie lat 20 ponowne użycie grobu do chowania nie może nastąpić, jeżeli jakakolwiek osoba zgłosi zastrzeżenie przeciw temu i uiści opłatę, przewidzianą za pochowanie zwłok. Zastrzeżenie to ma skutek na dalszych lat 20 i może być odnowione.

7. Pobiera się również opłaty za korzystanie z cmentarzy tj. np.: za pozwolenie na wjazd na teren cmentarzy w celu wykonania: nagrobka (pomnika), grobu ziemnego, dekowania, prac remontowych przy nagrobkach oraz od zakładów pogrzebowych za usługę pogrzebową.

8. Wysokość opłat cmentarnych oraz opłat za korzystanie z cmentarzy z uwzględnieniem kosztów utrzymania cmentarzy ustala Parafia po konsultacjach z Radą Parafialną.

9. Informacja o wysokości opłat określonych w pkt 7 i 8 jest dostępna w kancelarii parafialnej. Cennik opłat jest integralną częścią niniejszego regulaminu.

10. Wszystkie opłaty o których mowa w pkt 7 i 8 wynikają z kosztów funkcjonowania i utrzymania cmentarza oraz planów inwestycyjnych.

11. Ksiądz w kancelarii parafialnej, przyjmując opłatę, potwierdza ten fakt każdorazowo odpowiednim dokumentem.

12. Parafia nie ponosi odpowiedzialności za szkody wyrządzone przez firmy świadczące usługi pogrzebowe, kamieniarskie, budowlane.

13. Należy uzyskać zgodę Parafii w celu dokonania następujących czynności na cmentarzach:

a) przeprowadzenia pogrzebu,
b) wykonania prac kamieniarskich, budowlanych i prowadzenia działalności handlowej,
c) wjazdu pojazdami mechanicznymi,
d) sadzenia oraz usuwania drzew i krzewów, niszczenia elementów wystroju i malowania murów, ogrodzeń,
e) umieszczania reklam,
f) gromadzenia śmieci i odpadów w miejscach do tego nieprzeznaczonych,
g) utwardzaniu gruntu wokół miejsc grzebalnych,
h) ustawiania przy grobach ławek na stałe utwierdzonych do podłoża.

14. Przyjęcie zwłok do pochowania na cmentarzach następuje po przedstawieniu przez uprawnioną osobę/podmiot wymaganych przepisami prawa dokumentów.

15. Wykonawcy usług pogrzebowych, kamieniarskich, budowlanych na terenie cmentarzy zobowiązani są do zachowania czci wobec osób zmarłych oraz powagi miejsca kultu religijnego, w szczególności swoimi działaniami nie mogą zakłócać przebiegu uroczystości pogrzebowych.

16. Wykonawcy usług pogrzebowych, kamieniarskich, budowlanych zobowiązani są do posiadania ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej oraz są zobowiązani do przestrzegania przepisów prawa w zakresie świadczonych usług oraz niniejszego regulaminu.

17. Wykonawcy usług pogrzebowych, kamieniarskich, budowlanych zobowiązani są przedstawić Parafii przed przystąpieniem do wykonywania tych usług odpowiedni wypis z rejestru w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz polisę OC.

18. Wykonawcy usług pogrzebowych, kamieniarskich, budowlanych ponoszą wyłączną odpowiedzialność za działania zaniechania swoich pracowników realizujących czynności na terenie cmentarzy.

19. W sprawach, których nie reguluje niniejszy regulamin, zastosowanie mają obowiązujące przepisy prawa w tym zakresie, w szczególności ustawa z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (jej fragmenty zamieszczono poniżej).

 

Ustawa o cmentarzach i chowaniu zmarłych
(fragmenty)


Dz.U.00.23.295
2001-03-30 zm. Dz.U.00.120.1268
2002-10-27 zm. Dz.U.02.113.984
2003-07-11 zm. Dz.U.03.80.717
USTAWA z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych. (tekst jednolity)


Art.1.1.Zakładanie i rozszerzanie cmentarzy komunalnych należy do zadań własnych gminy.
2. O założeniu lub rozszerzeniu cmentarza komunalnego decyduje rada gminy, a w miastach na prawach powiatu rada miasta, po uzyskaniu zgody właściwego inspektora sanitarnego.
3. Właściwe władze kościelne decydują o założeniu lub rozszerzeniu cmentarza wyznaniowego, które może nastąpić na terenie przeznaczonym na ten cel w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, po uzyskaniu zgody właściwego inspektora sanitarnego.
4. O zamknięciu cmentarza komunalnego decyduje właściwa rada gminy lub rada miasta, po zasięgnięciu opinii właściwego inspektora sanitarnego.
5. O zamknięciu cmentarza wyznaniowego decyduje właściwa władza kościelna, po zasięgnięciu opinii właściwego inspektora sanitarnego.
Art.2.1. (1) Utrzymanie cmentarzy komunalnych i zarządzanie nimi należy do właściwych wójtów (burmistrzów, prezydentów miast), na których terenie cmentarz jest położony.
2.2. Utrzymanie cmentarzy wyznaniowych i zarządzanie nimi należy do związków wyznaniowych.

Art.7.1. Grób nie może być użyty do ponownego chowania przed upływem lat 20.
7.2. Po upływie lat 20 ponowne użycie grobu do chowania nie może nastąpić, jeżeli jakakolwiek osoba zgłosi zastrzeżenie przeciw temu i uiści opłatę, przewidzianą za pochowanie zwłok. Zastrzeżenie to ma skutek na dalszych lat 20 i może być odnowione.
7.3. Przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do pochowania zwłok w grobach murowanych, przeznaczonych do pomieszczenia zwłok więcej niż jednej osoby.
7.4. Dozwolone są umowy, przedłużające termin, przed upływem którego nie wolno użyć grobu do ponownego pochowania.
7.5. Niezależnie od powyższych przepisów jest wzbronione użycie do ponownego pochowania grobów, mających wartość pamiątek historycznych (ze względu na swą dawność lub osoby, które są w nich pochowane, lub zdarzenia, z którymi mają związek) albo wartość artystyczną.
Art.8.1. Przyjęcie zwłok do pochowania na cmentarz następuje po przedstawieniu dokumentów określonych w art. 11 ust. 5 i 9.
8.2. W miejscowościach, w których nie ma cmentarzy komunalnych, zarząd cmentarza wyznaniowego jest obowiązany umożliwić pochowanie na tym cmentarzu, bez jakiejkolwiek dyskryminacji, osób zmarłych innego wyznania lub niewierzących.
8.3. Zarząd cmentarza wyznaniowego nie może odmówić pochowania zwłok osób, które posiadają nabyte prawo do pochówku w określonym miejscu tego cmentarza.
8.4. Prawo to służy, obok osoby określonej w ust. 3, także jej bliskim, to jest małżonkowi, wstępnym, zstępnym, rodzeństwu i przysposobionym.
8.5. Zwłoki osób, o których mowa w ust. 3 i 4, powinny być przez zarząd cmentarza traktowane na równi ze zwłokami osób należących do wyznania, do którego należy cmentarz, a w szczególności pod względem wyznaczenia miejsca pochowania, właściwego ceremoniału pogrzebowego i wznoszenia stosownych nagrobków.
Art.9.1. Zwłoki osób zmarłych nie mogą być chowane przed upływem 24 godzin od chwili zgonu z wyjątkiem określonym w ust. 3.
9.2. Najpóźniej po upływie 72 godzin od chwili zgonu zwłoki powinny być usunięte z mieszkania celem pochowania lub w razie odroczenia terminu pochowania – złożone w domu przedpogrzebowym lub kostnicy do czasu pochowania.
9.3. Zwłoki osób zmarłych na niektóre choroby zakaźne powinny być natychmiast po stwierdzeniu zgonu usunięte z mieszkania i pochowane na najbliższym cmentarzu w ciągu 24 godzin od chwili zgonu.
9.5. Od chwili zgonu aż do pochowania zwłoki powinny być przechowywane w taki sposób, aby nie mogły powodować szkodliwego wpływu na otoczenie.
Art.10.1. Prawo pochowania zwłok ludzkich ma najbliższa pozostała rodzina osoby zmarłej, a mianowicie:
1) pozostały małżonek(ka),
2) krewni zstępni,
3) krewni wstępni,
4) krewni boczni do 4 stopnia pokrewieństwa,
5) powinowaci w linii prostej do 1 stopnia.

Art.11.1.  Zgon i jego przyczyna powinny być ustalone przez lekarza, leczącego chorego w ostatniej chorobie.
11.2. W  razie niemożności dopełnienia przepisu ust. 1, stwierdzenie zgonu i jego przyczyny powinno nastąpić w drodze oględzin, dokonywanych przez lekarza lub w razie jego braku przez inną osobę, powołaną do tej czynności przez właściwego starostę, przy czym koszty tych oględzin i wystawionego świadectwa nie mogą obciążać rodziny zmarłego.
11.4. Osoby wymienione w ust. 1 i 2 stwierdzają zgon i jego przyczyny w wydawanych w tym celu kartach zgonu. Karty zgonu są wydawane w dwóch egzemplarzach.
11.5. Jeden z egzemplarzy karty zgonu, zawierającej adnotację urzędu stanu cywilnego o zarejestrowaniu zgonu, przedstawia się administracji cmentarza w celu pochowania zwłok, drugi zaś służy do celów statystycznych.
Art.12.1. Zwłoki mogą być pochowane przez złożenie w grobach ziemnych, w grobach murowanych lub katakumbach i zatopienie w morzu.
12.2. Przenoszenie lub przewożenie zwłok w otwartych trumnach jest wzbronione.
12.3. Groby ziemne i groby murowane, przeznaczone na składanie zwłok i szczątków ludzkich, mogą się znajdować tylko na cmentarzach.
Art.13. Zwłoki osób zmarłych lub zabitych w miejscach publicznych przewozi się przed ich pochowaniem, na wniosek właściwego organu, do zakładu medycyny sądowej, a w razie jego braku na obszarze powiatu – do najbliższego szpitala mającego prosektorium, celem ustalenia przyczyny zgonu. Organizowanie tego przewozu należy do zadań powiatu.
14.3. Na sprowadzenie zwłok i szczątków z obcego państwa należy uzyskać zezwolenie starosty właściwego dla miejsca, w którym zwłoki i szczątki mają być pochowane, działającego w porozumieniu z właściwym inspektorem sanitarnym.
14.4. W przypadku śmierci na skutek choroby zakaźnej wymienionej w wykazie, o którym mowa w art. 9 ust. 3a, zezwolenie na przewóz zwłok nie może być udzielone przed upływem dwóch lat od dnia zgonu.
Art.18.1. Kto narusza przepisy niniejszej ustawy i rozporządzeń wydanych na jej podstawie, podlega karze aresztu lub grzywny.
Art.24. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.